بیمه در کشورهای پیشرفته و به ویژه در کشورهایی که ریسک گریزند سهم عمده ای در سبد خانوارها داشته است و موجب رشد اقتصادی این کشورها شده و در کشوری مانند سوئیس که حرف اول و آخر را در بیمه می زنه حتی نیازی به داشتن ستاد یا سازمانی برای رسیدگی به بحران حس نشده است.
اما با توجه به عدم فرهنگ بیمه در ایران و بی توجهی مسئولین برای اطلاع رسانی به افراد به خصوص قشر کم درآمد و آسیب پذیر جامعه گاه و بی گاه شاهد خبرها و حوادثی دردناک از گوشه و کنار هستیم که آدم را به فکر فرو می برد. چرا؟ چرا بی توجهی؟
روز قبل از عید فطر خانم جوانی را دیدم که بچه تقریبا یک ساله ای را بغل کرده بود. نای حرف زدن نداشت ولی از خوشحالی رو پا بند نمی شد. مدام با تلفن همراه حرف می زد و خبر خوشحال کننده اش را به خانواده خودش و همسرش اطلاع می داد. سر درد دلش باز شد. دو سال قبل وقتی همسرش ساعت ۵.۵ صبح در یکی از بزرگراه های تهران با سرعت زیاد رانندگی می کرده تا به سر کار برود یک شهروند بی ؟ از نرده های وسط بزرگراه جلوی ماشینش می پرد.......
دو سال کارشون شده بوده رفتن به دادگاه و منتظر حکم موندن. بعد از دوسال دادگاه حکم داده بود نیمی از دیه + ۶ ماه حبس!!! خانومه می گفت بیمه شون تموم شده بوده و تمدید نکردن. آدم تحصیل کرده ای به نظر می رسید. می گفت ۳ ماهه از انداختن شوهرش به زندان می گذره و به هیچ کی نگفتن جریان از چه قراره. خانواده مقتول هم رضایت نمی دادن. حالا شب عیدی یه نفر سر خیر شده پول دیه را تقبل کرده اما خانواده مقتول حاضر نیست از سه ماه باقی مانده حبس بگذره. خلاصه عیدی شو گرفته بود و خوشحال شوهرش با وثیقه برای عید آزاد می شد.
اما وقتی به بچه اش نگاه می کرد غمی که تو دلش خونه کرده بود که این مدت به اونا چی گذشته بود و این سه ماه کارش شده بود بره زندان برای ملاقات و بار سنگین تو نگاهش را می شد حس کرد.
فکر کردم گاهی اوقات اهمال کاری های ما آدما چقدر برامون گرون تموم می شه. خدا را شکر برای اینا ختم به خیر شده بود ولی توی زندان از این دست آدما که یا ماشین یا تو محل کار کارمنداشونو و ... بیمه نمی کنن زیادن. باید فکری کرد.......
:: موضوعات مرتبط:
بیمه خودرو , ,
:: بازدید از این مطلب : 1000
عضو شوید
عضویت سریع
آمار
وب سایت:
آمار مطالب
آمار بازدید
